De alleraardigste tandartsassistente ter wereld leidt me naar het kamertje en vraagt me alvast in de stoel plaats te nemen. Ze bindt me een slabbetje voor en zegt: “Maak je geen zorgen, de tandarts komt er zo aan.” Dan begint het kijken vanuit de stoel naar het fotobehang. Een steiger die in het water verdwijnt, en de horizon die in de mist verdwijnt. Op zich een ontspannen plaatje, maar mijn oog wordt voortdurend getrokken naar de halve centimeter verschil tussen de behangbanen. (meer…)
-
Een sta-eens-even-stil schilderij
// Esther // Dedikim No Responses
Het wilde even niet zo met de blogs. Qua schrijven een periode van stilstand, maar voor de rest zeker niet. Vanaf terugkomst in Albanië na mijn maand in Nederland hebben de zomer en de herfst vol gezeten met werk, activiteiten, planningen, overleggen, huisbezoeken, en gelukkig ook af en toe een lekkere wandeling of een duik in de zee. (meer…) -
De lijst en het leven
// Esther // Dedikim No Responses
Achter mijn laptop zit ik te werken in het online systeem van ons kindersponsorprogramma. Mijn collega’s Sokol en Ernest zijn al weken druk bezig geweest met het updaten van de foto’s en profielen van de kinderen en het schrijven van extra aantekeningen. Half mei moet alles klaar zijn omdat er dan een nieuwsbrief met update naar elke sponsor in Finland verstuurd gaat worden. (meer…)
-
Beach Vibes Only
// Esther // Dedikim No Responses
Zo’n verlaten strandtentje, omdat het seizoen nog niet is aangebroken. Het is altijd een aparte gewaarwording, vind ik. In gedachten voeg je mensen toe, activiteiten, drinken, de zon, gesprekken. Daar is het voor bedoeld. Het past niet, Beach Vibes Only, terwijl het maar wat in de wind staat te verkleumen. Maar het gaat tot leven komen. (meer…) -
Met alle geweld
// Esther // Dedikim No Responses
Een collega komt mijn kantoortje binnenlopen en zet een tas met drie grote bossen oregano en een anderhalve liter limonadefles met verse olijfolie op mijn bureau. Ik kijk hem vragend aan. Hij vertelt dat hij de familie Vasha* die we vorige week bezochten weer ontmoet had en ze hadden deze tas bij zich voor mij. Wauw, wat aardig, en wat lekker! Bij ons bezoek moest ik ook al met alle geweld een paar reuzencitroenen en wat verse lauriertakken uit de tuin meenemen. De lauriertakken werden door de man met bruuske gebaren van de struik gerukt en voor de citroenen werden commando’s geschreeuwd naar vrouw en zoontje.
-
Geef groei de ruimte!
// Esther // Dedikim No Responses
Pas ging ik mijn wekelijkse rondje rond het meer bij het park lopen. Vanuit de verte hoorde ik gezang dichterbij komen. Er kwam een donkere jonge man over een heuvel mijn kant op gehuppeld. Op z’n Afrikaans danste hij over het pad. Hij galmde op luid volume “I’ll make room for two!” Ik maak ruimte voor twee. We keken elkaar even aan terwijl hij zong “You and I!” In het voorbijgaan volgde het slot: “Jesus!” Aha. Glimlachend liep ik verder.
(meer…) -
Handelsgeest in de dop
// Esther // Dedikim No Responses
Momenteel hebben allerlei elektronische apparaten in mijn huis problemen. Het half-formaat vaatwassertje doet het al heel lang niet meer. De draad van het lampje onder de afzuigkap is kapot. De tweepits kookplaat werkt plotseling nog maar op halve kracht. De snellader van mijn telefoon doet het sinds twee weken niet meer. En nu heeft ook de accu van mijn laptop het begeven. Soms gaat dat zo, dat alles tegelijk slijt en uitvalt. (meer…)
-
De armen hebt gij altijd met u
// Esther // Dedikim No Responses
[:nl]Armoede – altijd al hebben we daar bij ShKBSh veel mee te maken. Maar na de aardbeving van vorig jaar november en de huidige covid-19 crisis is veel urgente hulp geboden. Lees mijn blog (klik op de titel hierboven) en kom naar onze online informatiemeeting! [:]
-
Huisarrest!
// Esther // Dedikim No Responses
Toen ik jaren geleden met gevangenen ging werken, vroeg ik me wel eens af hoe huisarrest zou voelen. Een gevangenisstraf in je eigen huis, met alleen een digitale bewaker voor de deur. Zou dat voelen als vrijheidsbeneming? Hoe moeilijk is het je daaraan te houden? En wie zorgt er dan voor je? (meer…)
-
Herstel van geven en nemen
// Esther // Dedikim No Responses
Omdat het in het zuidoosten van Albanië veel kouder is, heb ik dikke kleren aangetrokken. We hebben een reis van drieënhalf uur achter de rug en rijden bij aankomst in Korça even de berg op om in de sneeuw te spelen. Sneeuwballen gooien, net doen of je de ander van de berg afduwt, in de lucht springen voor rare foto’s en uiteindelijk met elkaar de slappe lach krijgen voordat mijn collega de auto weer naar de stad laat slippen.
(meer…)
