[:nl]
Vol verbazing keek ik de man achter het bureau aan. “Go home!” riep hij tegen mij. Hij riep niet omdat hij kwaad was, maar omdat hij dacht dat ik het beter zou begrijpen als hij zijn stem zou verheffen. Ik was helemaal niet van plan om ergens heen te gaan, want home is hier. Hij tikte nog een keer op mijn paspoort en zei: “Back.” Ik begreep intussen dat ik geen verblijfsvergunning kon regelen omdat een nieuwe onbekende wet zei dat ik binnen vier weken na binnenkomst in het land op het immigratiekantoor had moeten verschijnen. Maar om nou meteen het land uitgezet te worden! (meer…)
Het is even flink zweten. Buiten is het 39 graden, binnen vindt de certificering – de eerste in deze gevangenis – plaats. Een groep gevangenen heeft de cursus The Prisoners Journey afgerond en krijgt een diploma overhandigd. Voor deze feestelijke gelegenheid zijn meerdere mensen van de staf aanwezig om hier getuige van te zijn. De directeur, hoofd onderwijs, een psycholoog met twee stagiaires, bewaking, en natuurlijk de gevangenispastor en vrijwilligers die de cursus hebben verzorgd. Ik ben erbij als officiële vertegenwoordiging van Sh.K.B.Sh / Prison Fellowship Albania. Er zijn sinas en zoutjes meegenomen, maar de meeste gevangenen zeggen nee. Zenuwen? 