Dat smaakt naar meer


In de tuin van ons kantoor staat een mandarijnenboom. Hij hangt vol met lekkere friszoete mandarijnen, zo voor het grijpen. Dat is genieten tussen de bedrijven door!

Soms plukken we ook andere vruchten. Zo wil ik jullie laten kennismaken met Klarisa. Zij is vier jaar geleden begonnen aan Dream Academy, ons programma voor tieners met een of beide ouders in de gevangenis. Onlangs heeft ze haar certificaat behaald voor het succesvol afronden van 4 jaar Dream Academy, en is ze begonnen met haar universitaire studie. Maar dat niet alleen, ze is ook begonnen met haar baan bij ShKBSh! Lees en geniet:

E: Hey Klarisa, dank je wel dat je wat wilt vertellen over jouw leven en jouw dromen. Hoe vond je het destijds om te beginnen met Dream Academy?

K: Ik was heel nieuwsgierig, want zoiets zie je alleen maar in films. Mijn moeder was bang om me aan zo’n onbekend programma te laten meedoen, maar het mocht uiteindelijk toch. In het eerste seminar, weet ik nog wel, was ik heel stil. Ik voelde de diepte van de kans die me geboden werd, en ik focuste compleet op de trainingen en de excursies, en op wat ik graag wilde bereiken. De trainingen waren heel helder, en ik wilde alles eruit halen wat erin zat.  Later richtte ik me ook op vriendschappen met andere tieners in de groep. Marsida en ik zeggen altijd tegen elkaar: “Dream Academy is als een glas dat we tot de laatste druppel willen leegdrinken.”

E: Wil je iets vertellen over de gevangenschap van je vader?

K: De vijf jaren dat hij vastzat waren moeilijk. Maar ik heb er twee dingen door gekregen: Dream Academy en een veranderde vader. Hij was alcoholist, ook al voordat hij trouwde met mijn moeder. Hij was erg gewelddadig als hij dronken was, al was hij dat niet naar mij. Mijn ouders scheidden toen ik 6 was. Maar hij bleef problemen veroorzaken. Mijn moeder had hem al herhaaldelijk aangegeven voor huiselijk geweld, maar er werd nooit wat mee gedaan door de politie, omdat mijn vader de agenten kende. Toen hij uiteindelijk werd opgepakt met een tas vol explosieven, werd ook het huiselijk geweld meegenomen in de strafmaat. Altijd als ik hem opzocht in de gevangenis, was hij haatdragend. Ik ging er blij heen, maar kwam triest weer thuis.

Tot het moment dat hij de gevangenispastor van ShKBSh ontmoette in de gevangenis. Hij werd uitgenodigd voor de kerkdiensten en andere bijeenkomsten, maar hij wilde eerst niet gaan. Op een gegeven moment is hij uit respect toch een keer gegaan – en dat zie ik als een wonder van God. Direct die eerste keer werd zijn hart geraakt en besloot hij de bijeenkomsten te blijven bezoeken. Hij wilde graag God leren kennen, ging de Bijbel lezen en maakte aantekeningen van alles wat hij hoorde. In de laatste twee jaar van zijn gevangenschap is hij totaal veranderd. Toen hij vrij kwam, heeft hij de lijst verscheurd waar al zijn slechte plannen op stonden (wie hij wilde doden, van wie hij wat wilde stelen).

E: Hoe kwam jij in contact met ShKBSh?

K: Mijn vader wilde dat ik ook een kerstcadeautje kreeg via jullie programma Angel Tree (voor kinderen van gevangenen). Maar ik was er te oud voor, dus stuurde hij me alleen een kerstkaart. Vanaf dat moment werden we thuis bezocht en werden we door jullie ondersteund. We kregen voedselpakketten en uiteindelijk werd ik uitgenodigd voor Dream Academy.

E: Wat heeft Dream Academy je gebracht?

K: Ik ben van een stil meisje veranderd in iemand die durft te praten, ook voor een groep. Ik heb me steeds voor 100% gefocust op de trainingen en mijn ontmoetingen met mijn mentor. Ik wilde graag groeien. Ik ben altijd iemand geweest die de diepte opzocht, focus, gericht op de toekomst. Tijdens de trainingen en de lessen vroeg ik me steeds af: Wat zou ik graag zien gebeuren als ik de trainer was? Ik zou graag zien dat de kinderen actief meedoen, er wat van opsteken en er echt andere en goede keuzes door maken. Daarom heb ik mezelf ook altijd zo opgesteld.

E: Hoe was het contact met je mentor?

K: Ik kende Jori al uit de kerk, en was heel blij dat ze mijn mentor werd! We hebben zo’n goed contact opgebouwd en ze heeft heel veel voor me betekend. Mede door haar voorbeeld en door Dream Academy heb ik besloten wat ik zelf graag wil doen in de toekomst: Anderen helpen zoals ik zelf geholpen ben. Ik kwam in Dream Academy met de droom om onderwijzeres te worden, maar nu wil ik graag sociaal werker worden. Ik wil niet emigreren, zoals veel jongelui, maar in Albanië blijven om mensen te helpen die het moeilijk hebben.

E: Hoe gaat het nu tussen jou en je vader?  

K: Ik was altijd zo boos op hem als hij dronken was en steeds maar weer mijn moeder, broer en zus sloeg. Maar toen hij veranderde in de gevangenis, vroeg ik me af: Als God vergeeft, waarom ik dan niet? Toen ik naar de middelbare school ging, besloot ik hem te vergeven. Ik heb met mijn broer en zus gesproken, maar bij hen doet het nog teveel pijn. Ik had geluk, met goede rolmodellen in mijn leven, zoals mijn moeder, mijn Dream Academy mentor, mensen in de kerk. Dat helpt enorm, als je te maken krijgt met zulk slecht gedrag. Ik hoop dat mijn broer en zus er ook eens voor kunnen kiezen om het los te laten. Ik heb het er niet heel diepgravend met mijn vader over gehad. Sinds hij uit de gevangenis is, is hij meer geïnteresseerd in mij. We praten over van alles. Hij steunt me. Ook nu ik kies voor een studie voor laagbetaald werk, accepteert hij dat. Hij realiseert zich dat hij er in het verleden niet voor mij is geweest.

E: Nu ben je, omdat het programma groeit, bij ShKBSh in dienst gekomen voor een dag in de week als assistent voor Dream Academy, hoe vind je dat?

K: Dat is echt ongelooflijk. Ik kon mijn geluk niet op toen ik het te horen kreeg. Bij het afronden van Dream Academy wilde ik graag proberen of ik als vrijwilliger betrokken kon blijven, maar nu kreeg ik zelfs een baan aangeboden! Ik ken het team al, en de waarde van het programma, omdat ik zelf aan Dream Academy heb deelgenomen. Ik voel me buitengewoon gezegend, dat we aan dezelfde visie werken en samen groeien. Nu kijk ik achter de schermen en zie ik wat er allemaal bij komt kijken om Dream Academy te laten bestaan. Nu kan ik er ook aan bijdragen, en alvast werken in het werkveld van mijn studie. Ik weet gewoon niet hoe ik mijn dank en blijdschap onder woorden kan brengen.  

E: Dank je wel, Klarisa, voor dit gesprek!

K: Jij bedankt!