Beach Vibes Only


Zo’n verlaten strandtentje, omdat het seizoen nog niet is aangebroken. Het is altijd een aparte gewaarwording, vind ik. In gedachten voeg je mensen toe, activiteiten, drinken, de zon, gesprekken. Daar is het voor bedoeld. Het past niet, Beach Vibes Only, terwijl het maar wat in de wind staat te verkleumen. Maar het gaat tot leven komen.

Het is natuurlijk een rare gedachte, dat geef ik direct toe, maar ik moet al wandelend langs het verlaten strand ook denken aan de lege gevangenis waar we een keer met ons team waren. Het was ook nog eens een druilerige dag, en we waren allemaal onder de indruk van wat daar gedurende de communistische tijd had plaatsgevonden. Er stonden wat verroeste informatieborden, de wind woei door de skeletten van de oude gebouwen.

Een strandtent zou je het liefst bevolkt zien. Een gevangenis niet. Helaas zijn de meeste gevangenissen wel bevolkt, en niet zo’n klein beetje ook. Nu we weer toegang hebben tot de gevangenissen, zien mijn collega’s het weer met eigen ogen. We schrijven nog steeds brieven en sturen nog steeds telefoonkaarten, maar we mogen ook weer op beperkte schaal persoonlijk contact hebben, praten, activiteiten doen.

Als die gevangenissen dan toch vol zitten, wat als daar nou ook eens een seizoen zou aanbreken waarin er leven komt? Als de mensen weer echt mens worden, de zon doorbreekt? De activiteiten en gesprekken leiden tot herstel, geloof, hoop, liefde? Als ShKBSh zien we dat graag gebeuren, en daarvoor gaan de pastors de gevangenissen weer in. Deze maand gaan we, naast onze andere reguliere activiteiten, beginnen met ons nieuwe cursusprogramma Ura (Brug), dat spreekt over herstelrecht. Niet: welke wet is overtreden en welke straf moet je daarvoor uitzitten, maar: welk leed is veroorzaakt en hoe kan dat hersteld worden. Welk herstel kan er plaatsvinden in jezelf, met je familie, met het slachtoffer. Herstel raakt aan de bedoeling, aan jouw bedoeling, aan waar je eigenlijk voor geschapen bent. Maar ook voor die ander, die in de schade van het delict betrokken is.

Ik ken vele voorbeelden van dit herstel uit de Nederlandse en andere Europese gevangenissen waar ik jaren met deze programma’s heb gewerkt. Nu is onze Albanese projectcoördinator er klaar voor, vrijwilligers, een slachtoffer van een ernstig delict dat zijn verhaal wil delen met de gevangenen. Hopelijk worden de handreikingen voor herstel aangenomen. Dan wordt gevangenschap een reden voor een nieuw begin. Waar het voor bedoeld is.

Beach Vibes Only in de gevangenis.

Met het team in de verlaten gevangenis van Spaç

Teken van leven van toen daar nog mensen gevangen zaten